Verslag opening opleidingscentrum

Opening nieuwe opleidingscentrum (voor SHP)

op HippoCampus te Soerendonk

Voor de fotodocumentatie ga naar https://www.equitherapie.org/page/foto-s

Op 21 en 22 mei 2011 heeft de officiële opening van het opleidingscentrum voor de opleiding Equitherapie SHP plaats gevonden. Bij binnenkomst valt gelijk de ruime binnenrijbaan op. Deze kan op dagen met slechte weersomstandigheden gebruikt worden voor het praktijkgedeelte van de opleiding. Ook is het nu mogelijk processen tussen therapeut en cliënt via een raam en een geluidsinstallatie te volgen zonder in het bak aanwezig te hoeven zijn en dus te storen.

SHP beschikt nu ook over een secretariaat en vergaderruimte voor de commissies, deze kan ook ter beschikking worden gesteld voor intervisiegroepen of supervisies.

Het cursuslokaal was mooi aangekleed en voor iedereen stond koffie, thee en wat lekkers klaar. In afwachting van de verschillende lezingen kwamen alle deelnemers, Duitse docenten en collega's Equitherapeuten binnen.

De lezingen op zaterdag stonden in het teken van de rol en het op de kaart zetten van de Equitherapeut en zijn toekomstige positie in Nederland en de samenwerking tussen verschillende organisaties en stichtingen op het vlak van werken met dieren.

Het bestuurslid AAIZOO, Prof. Marie Jose Enders-Sleger, heeft aangeven op welke manier het AAIZOO zich inzet voor de beroepen, met behulp van dieren, werken aan de ontwikkeling van mensen.

Het is voor ons meer dan duidelijk dat dieren een ontzettend goede invloed hebben op de ontwikkeling van mensen die vastlopen op bepaalde ontwikkelingsgebieden. Het AAIZOO zet zich in om dit landelijk erkend te krijgen zodat het werkgebied hopelijk in de toekomst meer en meer vergoed zal gaan worden door zorgverzekeraars. Het AAIZOO is bereid en bezig ook de tak Equitherapie hierin te ondersteunen. Zij pleiten voor een samenwerking tussen stichtingen en vakgebieden omdat we samen meer bereiken dan alleen! SHP is dan ook lid geworden bij het AAIZOO en werkt intensief met deze organisatie samen in belang van zijn opgeleide en gecertificeerde therapeuten.

Enkele leden van de opleidingscommissie hebben de collega's Equitherapeuten en anderen aanwezigen op de hoogte gebracht van hun functie en de verschillende werkgroepen die in het leven zijn geroepen ter bevordering van de positie van de Equitherapie. Ook hebben zij de vraag bij de leden neer gelegd zich aan te sluiten bij een van deze werkgroepen. Het is fijner en makkelijker werken als taken verdeeld kunnen worden, immers: ‘vele handen maken licht werk'. Dit alles ter promotie van het beroep Equitherapeut.

In de middag is het publiek nog getrakteerd op een voordracht van de huidige opleidingsgroep. Zij bracht een mooi, kleurrijk verteld en uitgebeeld verhaal. Daarbij maakten ze gebruik van het paard als ondersteunende factor.

Zondag 22 mei stond in het teken van de opleiding en training van het paard en de relatie tussen opleider en paard. De docenten lieten vanuit hun basisberoep zien waarom de gekozen trainingsmethode ertoe instaat is de relatie met het paard en zijn gezondheid te bevorderen of te beschadigen. Christine Stückelberger, meervoudig Olympisch kampioene en succesvolle opleider van paarden, kon uit haar eigen ervaring zeer duidelijke voorbeelden inbrengen en ondersteunde dit verhaal door zeer mooie foto's. Prof Ellen Kienzle, universiteitsprofessor voor dierengeneeskunde en klassieke amazone kon voor het eerst vanuit de standpunt van de dierenarts duidelijk maken, waarom de beginfase van correct werken in voorwaarts neerwaartse houding niet overgeslagen mag worden. Ze kon dit aan de hand van fotosequenties zeer goed illustreren en ook de zo belangrijke details duidelijk laten zien en begrijpen. Ulrike Thiel liet aan de hand van materiaal uit haar nieuwe boek ‘Reiten so erlebt es das Pferd' een vergelijking van de twee op het moment meest gebruikte trainingsmethodes zien. Zonder emoties kon aan de hand van wetenschappelijk onderzoek en voorbeelden van biomotoriek en psychomotorische uitdrukking van het paard het voordeel van de klassieke opleiding voor het welbevinden en de technische ontwikkeling van het paard aangetoond worden. Aanhangers van de klassieke trainingsmethode konden hier veel argumentatiemateriaal meenemen om in discussies met ‘harde' feiten te kunnen argumenteren, hetgeen een zakelijke discussie zonder emoties bevordert.

.

Op deze dag was er voor geïnteresseerden de gelegenheid hun eigen paard mee te brengen en deel te nemen aan een clinic. Hierbij werd door Christine Stuckelberger (Olympisch kampioene) feedback en tips gegeven op rijtechnisch gebied. Prof Ellen Kienzle gaf tips en adviezen over mogelijke medische verbeteringen t.b.v. het paard. Ulrike Thiel zelf heeft dit nog aangevuld met tips en adviezen of oefeningen voor de houding en zit van de ruiter. Een intensieve, maar zeer leerzame ervaring voor de deelnemers!

Commentaar op deze dag uit e-mails van deelnemers:

Graag wil ik SHP en organisator Ulrike Thiel feliciteren met de wel geslaagde 2 daagse . Het heeft mij zaterdag enorm veel bij gebracht dat het heel belangrijk is dat we met zijn allen de handen in elkaar moeten slaan om als Equitherapeut erkend te kunnen worden . Het was met een enorme gedrevenheid dat de sprekers hun uitleg en aanmoediging vertelden. Het heeft me aan het denken gezet en ik hoop dat in de toekomst elke Equitherapeut dit ook zal doen.

We kwamen die dag niets te kort: tijdens de middag pauze was er ruim voldoende aan broodjes, lekkers en gezond eten. Ook hebben we gezellig met zijn allen buiten kunnen zitten en bijgepraat met oud collega's.

De sprekers op zondag hebben voor mezelf mijn geheugen goed opgefrist en mij doen stilstaan hoe belangrijk het is om onze geliefde paarden goed te trainen en te bekijken om ons werk goed te doen. Anderzijds was het met momenten ook pijnlijk om waar te nemen dat er met name nog zoveel ruiters zijn die volgens het systeem rolkür rijden en zich denkelijk niet bewust zijn van wat ze hun paarden aandoen.

Na de middag pauze hebben een aantal ruiters les gekregen onder begeleiding van Christine, Ellen en Ulrike. Er werd verbetering gebracht aan lichaamshouding en het rijden op zich, wat duidelijk zichtbaar was als zij dit toepasten. De ruiters hebben er veel aan gehad en hebben weer wat bijgeleerd ook als toeschouwer Equitherapeut .